Rozwój OsobistyWszystkie Wpisy

Atrybuty dojrzałej osobowości według Abrahama Maslowa: Kluczowe elementy samorealizacji

Atrybuty dojrzałej osobowości według Abrahama Maslowa: Kluczowe elementy samorealizacji:

Atrybuty dojrzałej osobowości według Abrahama Maslowa: Kluczowe elementy samorealizacji
Atrybuty dojrzałej osobowości według Abrahama Maslowa: Kluczowe elementy samorealizacji

Abraham Maslow (1908–1970) był amerykańskim psychologiem, najbardziej znanym z teorii motywacji człowieka i hierarchii potrzeb, którą zaproponował w swojej pracy z 1943 roku „Teoria motywacji człowieka”, a później rozwiniętej w swojej książce „Motywacja i osobowość” z 1954 roku. W tym wpisie przedstawię Ci atrybuty dojrzałej osobowości, zgodnie z teorią Abrahama Maslowa, stanowią kluczowy element samorealizacji jednostki.


Atrybuty dojrzałej osobowości:

 

Jakie są atrybuty dojrzałeś osobowości według Abrahama Maslowa?

1. Bardziej adekwatne postrzeganie rzeczywistości:

 

Osoby dojrzałe postrzegają świat bez wpływu aktualnych potrzeb czy stereotypów, co umożliwia im spojrzenie na rzeczywistość z większą obiektywnością. Ich zainteresowania obejmują również obszary nieznanego, co sprzyja rozwojowi i odkrywaniu nowych obszarów. Takie osoby nic nie negują, nic nie wyśmiewają, słuchają wszystkich, ale również nie łykają wszystkiego jak pelikan. Nie mówią „TAK” oraz nie mówią „NIE”. Można powiedzieć, że taka osoba ma otwarty umysł.

Wyobraź sobie, że spotykasz osobę, nazwijmy ją Markiem, która od zawsze interesowała się różnymi kulturami i tradycjami. Marek postanawia podróżować po świecie, aby poznać różnorodność kulturową i zrozumieć ludzi z różnych części globu.

Podczas jednej z podróży Marek trafia do małej wioski w Azji, gdzie spotyka się z lokalną społecznością. Zamiast oceniać ich na podstawie stereotypów czy własnych potrzeb, Marek jest otwarty na ich zwyczaje, tradycje i sposób życia. Słucha ich historii i doświadczeń z szacunkiem i ciekawością, nie narzucając swoich własnych wartości czy poglądów.

Marek próbuje zrozumieć ich perspektywę i kontekst kulturowy, co pozwala mu spojrzeć na świat z większą obiektywnością. Jego zainteresowania obejmują obszary nieznanego, a każda podróż staje się okazją do rozwoju osobistego i odkrywania nowych obszarów kultury, historii i społeczeństwa.

W tym przykładzie, Marek reprezentuje dojrzałą osobowość, która postrzega świat z większą obiektywnością, niezależnie od aktualnych potrzeb czy stereotypów. Jego zainteresowania obejmują obszary nieznanego, co sprzyja rozwojowi osobistemu i odkrywaniu nowych obszarów kultury i ludzkiej egzystencji.

 


2. Akceptacja siebie i innych:

 

Akceptacja siebie i innych. Brak sztuczności w zachowaniu oraz akceptacja siebie i innych w naturalnej formie charakteryzuje dojrzałą osobowość. Unikają oni sztucznych form zachowania, co pozwala na budowanie autentycznych relacji z innymi.

Wyobraź sobie, że uczestniczysz w spotkaniu grupy znajomych, w której są również nowe osoby, których jeszcze nie znasz. Podczas tego spotkania zauważasz, że jedna z osób, nazwijmy ją Anną, wyróżnia się swoją autentycznością i brakiem sztuczności. Anna nie stara się udawać kogoś innego ani nie maskuje swoich uczuć czy opinii.

W trakcie rozmowy Anna wyraża swoje poglądy i uczucia w sposób otwarty i bezpośredni, jednocześnie słuchając i szanując opinie innych. Nie boi się być sobą i niezależnie od tego, czy zgadzasz się z jej punktem widzenia czy nie, wyraża swoje myśli w sposób spokojny i z szacunkiem.

Jej naturalność i autentyczność sprawiają, że inni czują się swobodnie w jej towarzystwie. W rezultacie, atmosfera spotkania staje się bardziej przyjazna i otwarta, a relacje między uczestnikami nabierają głębszego wymiaru, ponieważ budowane są na bazie autentyczności i wzajemnego szacunku.


3. Spontaniczność i prostota:

 

 Osoby dojrzałe wykazują spontaniczność w swoich działaniach, zachowując przy tym prostotę i naturalność. Choć przestrzegają ustalonych rytuałów i tradycji, potrafią podchodzić do nich z humorem i dystansem.

Wyobraź sobie, że rodzina zbiera się w Wigilię Bożego Narodzenia, aby wspólnie świętować. W trakcie wieczerzy tradycyjne dania są serwowane, a wszyscy zgromadzeni śpiewają kolędy i wymieniają życzenia. W pewnym momencie, jedno z dzieci postanawia zacząć żartować, udając, że jest Świętym Mikołajem, rozdając zabawne prezenty i imitując charakterystyczny głos. Rodzina bawi się tym, śmieje się i dołącza do zabawy, tworząc wspólne, radosne chwile.


4. Zorientowanie na cele:

 

Ich działania są zwykle skoncentrowane na realizacji życiowych celów, a nie na zaspokajaniu aktualnych potrzeb. Mają tendencję do postrzegania działań w kontekście uniwersalnych wartości i perspektywy długoterminowej.

Rozważmy historię Martyny, która po ukończeniu studiów medycznych zdecydowała się zrezygnować z wygodnego życia w miastach, aby pracować jako lekarz w odległych, biednych regionach Afryki. Martyna zdawała sobie sprawę, że jej decyzja oznacza rezygnację z wielu komfortów, z jakimi mogłaby się spotkać w cywilizowanym świecie, ale jej głównym celem było niesienie pomocy tam, gdzie była najbardziej potrzebna.

Martyna postrzegała swoje działania w kontekście uniwersalnych wartości humanitaryzmu i długoterminowej perspektywy. Nie było to dla niej tylko spełnienie chwilowej potrzeby, ale długotrwałe zaangażowanie w służbę innym ludziom i poprawę jakości ich życia.


5. Postawa dystansu i samotności:

 

Osoby dojrzałe wykazują zdolność do zachowania dystansu wobec trudności życiowych, co pomaga im radzić sobie z kłopotami i wpływami zewnętrznymi. Często są bardziej skłonne do samotności.

Joanna pracowała w dużej korporacji przez wiele lat, ale niespodziewanie straciła pracę z powodu redukcji etatów. Pomimo początkowego szoku i niepewności co do przyszłości, Joanna zdecydowała się spojrzeć na tę sytuację z perspektywy dojrzałej i pozytywnej.

Zamiast popaść w rozpacz lub próbować desperacko odnaleźć nową pracę, Joanna postanowiła wykorzystać ten czas na refleksję nad swoimi celami życiowymi i rozwój osobisty. Zaczęła uczęszczać na kursy i warsztaty zainteresowań, które zawsze chciała zgłębić, ale nie miała na nie czasu w trakcie pełnienia obowiązków zawodowych.

Dzięki zdolności do zachowania dystansu wobec trudności, Joanna potrafiła spojrzeć na swoją sytuację z perspektywy długoterminowej. Nie martwiła się tylko o natychmiastowe rozwiązanie problemu, ale skoncentrowała się na swoim rozwoju i poszukiwaniu sensu życia.


6. Autonomia i niezależność:

 

Charakteryzują się silną niezależnością i autonomią, co pozwala im być odpornymi na wpływy zewnętrzne i czynniki frustrujące.

Przykładem osoby dojrzałej, która wykazuje silną niezależność i autonomię, co pozwala jej być odporną na wpływy zewnętrzne i czynniki frustrujące, może być historia Adama, który postanowił podjąć ryzyko i założyć własną firmę, pomimo negatywnych opinii otoczenia i niepewności związanej z przedsięwzięciem.

Adam pracował przez wiele lat w korporacyjnym środowisku, ale coraz bardziej odczuwał ograniczenia i brak spełnienia w swojej pracy. Mimo pewnego bezpieczeństwa finansowego, zdecydował się na krok w nieznane i podjął decyzję o rozpoczęciu własnego biznesu.

Mimo że wielu znajomych i członków rodziny próbowało go odwiedzić od tego pomysłu, Adam pozostał niezależny i autonomiczny w swojej decyzji. Skoncentrował się na swoim własnym planie i wizji, niezależnie od tego, co mówili inni.

Adam przeprowadził gruntowne badania rynku, opracował biznesowy plan działania i przygotował się do najgorszego scenariusza. Dzięki swojej niezależności i autonomii, był w stanie utrzymać spokój i pewność siebie, nawet w obliczu niepewności związanej z zakładaniem własnego przedsiębiorstwa.

Mimo że droga do sukcesu była trudna i wymagała wielu poświęceń, Adam pozostał wierny swoim celom i przekonaniom. Dzięki swojej niezależności i autonomii, był w stanie stawić czoła trudnościom i wyzwaniami, które napotykał na swojej drodze do osiągnięcia sukcesu w biznesie.

W tym przykładzie, Adam ilustruje, jak osoba dojrzała może wykazywać silną niezależność i autonomię, co pozwala jej być odporną na wpływy zewnętrzne i czynniki frustrujące, nawet w obliczu ryzyka i niepewności związanej z podejmowaniem nowych wyzwań życiowych.


7. Świeżość  percepcji:

 

Znajdują coś nowego w znanym, co pomaga im czerpać radość z życia i utrzymać świeże spojrzenie na świat. Marek przez wiele lat interesował się gotowaniem i spędzał wiele czasu eksperymentując w kuchni. Mimo że znał wiele tradycyjnych przepisów i technik gotowania, z czasem zaczął odczuwać monotonię i rutynę w swojej kuchni.

Zamiast popaść w stagnację, Marek postanowił podjąć wyzwanie odkrycia czegoś nowego w kulinariach. Zainteresował się kuchniami różnych regionów świata, eksperymentując z egzotycznymi składnikami i nietypowymi technikami gotowania.

Marek rozpoczął naukę nowych kulinarnych sztuczek i przyswajanie nowych smaków. Zainspirował się również zdrowym stylem życia i zaczął eksperymentować z nowymi, zdrowszymi przepisami i alternatywnymi metodami przyrządzania potraw.

Dzięki otwartości na nowe doświadczenia i pasji do gotowania, Marek odnalazł radość i inspirację w codziennym życiu. Odkrywanie nowych smaków i technik gotowania pozwoliło mu utrzymać świeże spojrzenie na świat, nawet w znanych obszarach jego życia oraz hobby jakim jest gotowanie.


8. Ostateczne doświadczenia charakteryzujące się poczuciem zniknięcia własnego – ja:

 

 Osoby dojrzałe pod względem osobowości mogą doświadczyć momentów, w których ich wewnętrzne – ja jest w stanie zniknąć, co prowadzi do głębokiego zrozumienia samego siebie i swojej roli w życiu.

Marta, zajęta matka dwójki dzieci i pracownica biurowa, codziennie walczy z natłokiem obowiązków i stresującym harmonogramem. Zawsze ma na uwadze potrzeby innych: dzieci, męża, szefa, kolegów z pracy. Jednakże, w wyniku ciągłego poświęcania się innym, często traciła z oczu swoje własne potrzeby i marzenia.

Pewnego dnia, po długim okresie szczególnie intensywnych wyzwań zawodowych i domowych, Marta postanowiła zarezerwować sobie czas tylko dla siebie. Zdecydowała się wybrać na weekendowy wyjazd do lasu, gdzie mogła odpocząć i zrelaksować się na łonie natury.

Podczas spokojnych chwil w lesie, daleko od zgiełku miasta i codziennych obowiązków, Marta doświadczyła chwili, w której poczuła, że nie ma już konieczności ciągłego działania i poświęcania się dla innych. Zamiast tego, pozwoliła sobie na chwilę spokoju i refleksji.

W tych spokojnych chwilach w lesie, Marta odkryła nową perspektywę na swoje życie i swoją rolę w nim. Zrozumiała, że jej własne potrzeby i zdrowie psychiczne są równie ważne, co potrzeby innych. Ten moment samoświadomości pozwolił jej zacząć podejmować bardziej zrównoważone decyzje w swoim życiu, dbając zarówno o siebie, jak i o innych.

Ten przykład pokazuje, jak dojrzała osobowość może doświadczyć momentu, w którym zrozumienie samego siebie prowadzi do bardziej zrównoważonego podejścia do życia i relacji z innymi.


9. Poczucie wspólnoty z ludzkością jako całością:

 

Czują więź z całym ludzkim gatunkiem i działają w interesie wspólnoty.

Przykładem osoby, która czuje więź z całym ludzkim gatunkiem i działa w interesie wspólnoty, może być historia Karola, który założył lokalną organizację charytatywną, aby pomagać osobom bezdomnym w swoim mieście.

Karol od zawsze był świadomy problemu bezdomności w swoim mieście. Zamiast tylko obserwować problem z boku, postanowił działać. Razem z grupą przyjaciół, zainspirowanych jego pomysłem, założył organizację charytatywną, która dostarcza posiłki, odzież i wsparcie emocjonalne dla osób bezdomnych.

Karol i jego zespół regularnie organizują zbiórki pieniędzy, wolontariaty oraz wydarzenia społeczne, aby zwiększyć świadomość społeczną na temat problemu bezdomności i zachęcić innych do pomocy. Ich działania obejmują również organizację noclegów tymczasowych dla osób bezdomnych w trudnych warunkach pogodowych


10. Przyjaźń z innymi samorealizującymi się ludźmi:

 

Osoby dojrzałe tworzą głębokie relacje z innymi, którzy także dążą do samorealizacji. Anna i Tomek poznali się na studiach, gdzie szybko odkryli, że mają wiele wspólnego: podzielają zainteresowania literaturą, sztuką, podróżami oraz poszukiwanie głębszego znaczenia życia. Obydwoje dążą do rozwijania siebie jako jednostek, zarówno emocjonalnie, jak i intelektualnie.

Ich relacja oparta jest na wzajemnym wsparciu i zrozumieniu. Podczas rozmów często dzielą się swoimi przemyśleniami, marzeniami i wyzwaniami. Wspierają się nawzajem w dążeniu do samorealizacji, motywując do rozwoju osobistego i realizacji celów.

Anna i Tomek także razem uczestniczą w różnych wydarzeniach kulturalnych, warsztatach rozwoju osobistego oraz podróżują po świecie, co umożliwia im poszerzanie horyzontów i zgłębianie nowych doświadczeń życiowych.


11. Demokracja w relacjach i chęć uczenia się od innych:

 

Są otwarci na różnorodne perspektywy i chętnie uczą się od innych.

Na przykład, niech będzie to grupa przyjaciół składająca się z osób różnych profesji, zainteresowań oraz tła kulturowego. Co tydzień lub co miesiąc spotykają się, aby dyskutować na tematy związane z literaturą, sztuką, polityką, filozofią, nauką czy historią. Tworzą coś w rodzaju – masterminda.


Przeczytaj także: Czym jest mastermind i jak go założyć?


Podczas tych spotkań każdy ma możliwość dzielenia się swoimi spostrzeżeniami, doświadczeniami oraz perspektywami na dany temat. Osoby w grupie są otwarte na różnorodne opinie i punkty widzenia, co prowadzi do bogatych, wielowątkowych dyskusji.

Członkowie grupy nie tylko dzielą się swoją wiedzą, ale również uczą się od siebie nawzajem. Wspólna eksploracja różnorodnych perspektyw pozwala im na poszerzanie horyzontów i rozwijanie swojego intelektualnego i emocjonalnego bagażu.

Dzięki takiemu podejściu, każde spotkanie staje się nie tylko okazją do wymiany myśli, ale także do wzajemnego uczenia się i wzrastania jako jednostki. Ta grupa ludzi ilustruje, jak otwartość na różnorodne perspektywy i chęć nauki od innych może prowadzić do bogatych, inspirujących doświadczeń oraz wzajemnego wsparcia w procesie osobistego rozwoju.


12. Silne, wewnętrzne standardy moralne:

 

Ich działania są zgodne z wysokimi standardami moralnymi, a cele zawsze podporządkowane są idei dobra. Przykładem osób, których działania są zgodne z wysokimi standardami moralnymi, a cele zawsze podporządkowane są idei dobra, mogą być działacze społeczni zaangażowani w projekty charytatywne.


13. Filozoficzne poczucie humoru:

 

 Potrafią znaleźć humor nawet w trudnych sytuacjach, przy zachowaniu szacunku dla innych. Przykładem osób, które potrafią znaleźć humor nawet w trudnych sytuacjach, przy zachowaniu szacunku dla innych, mogą być pielęgniarki pracujące na oddziale szpitalnym zajmującym się pacjentami w stanie krytycznym.

Mimo że ich praca jest wymagająca i często stresująca, pielęgniarki te potrafią zachować dystans i odnaleźć momenty humoru nawet w najtrudniejszych chwilach. Ich poczucie humoru pomaga im i ich kolegom radzić sobie z presją i emocjonalnym obciążeniem, z jakim spotykają się na co dzień.

Na przykład, podczas trudnej operacji czy intensywnej opieki nad pacjentem, pielęgniarki mogą wykorzystać delikatny, odpowiedni humor, aby złagodzić napięcie i poprawić atmosferę. Mogą również używać humoru w rozmowach z pacjentami lub ich rodzinami, aby podnieść morale i pomóc w radzeniu sobie ze stresem.

Należy zaznaczyć, że używanie humoru w takich sytuacjach wymaga delikatności, wrażliwości i szacunku wobec uczuć innych. Pielęgniarki doskonale rozumieją granice i zawsze zachowują szacunek i empatię wobec pacjentów i ich bliskich.


14. Kreatywność we wszystkich działaniach:

 

 Ich podejście do życia jest kreatywne i pełne pasji.  Na przykład, niech będzie to grupa artystów współpracujących nad projektem artystycznym, który łączy różne formy sztuki, takie jak malarstwo, rzeźba, fotografia, muzyka czy taniec. Każdy z nich wnosi do projektu swoje unikatowe umiejętności i pomysły, tworząc wspólnie coś nowego i inspirującego.

Ci artyści nie boją się eksperymentować i wyrażać siebie w różnorodnych formach sztuki. Ich kreatywność nie zna granic, a pasja do tworzenia sprawia, że są w stanie pokonywać wszelkie przeszkody i wyzwania, jakie mogą napotkać na swojej drodze.

Podejście tych artystów do życia nie polega tylko na wykonywaniu rutynowych zadań czy spełnianiu oczekiwań społecznych, ale na poszukiwaniu inspiracji i wyrażaniu siebie w najbardziej autentyczny sposób. Ich twórczość staje się źródłem inspiracji dla innych oraz sposobem na eksplorację własnej wyobraźni i wrażliwości.


15. Krytyczne podejście do kultury:

 

Akceptują dobre elementy kultury, odrzucając jednocześnie negatywne, co sprawia, że czują się bardziej reprezentatywni dla całej ludzkości.

Podejście krytyczne do kultury polega na analizie i ocenie różnych aspektów kultury, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, z zachowaniem zdrowego dystansu i refleksji. Osoby, które przyjmują takie podejście, starają się akceptować dobre elementy kultury, odrzucając jednocześnie te, które są szkodliwe lub nietolerancyjne, co może sprawiać, że czują się bardziej reprezentatywni dla całej ludzkości.

Przykładowo, niech będzie to grupa aktywistów społecznych, którzy starają się promować równość, sprawiedliwość społeczną i szacunek dla wszystkich ludzi, niezależnie od ich kultury, pochodzenia czy orientacji. Ci aktywiści angażują się w działania na rzecz eliminacji dyskryminacji, walki z rasizmem, seksizmem i innymi formami nietolerancji.

Jednocześnie, choć akceptują pozytywne aspekty kultury, takie jak dziedzictwo kulturowe, sztuka czy tradycje, są również krytyczni wobec negatywnych przejawów kultury, takich jak nietolerancja, uprzedzenia czy wykluczenie społeczne. Starają się zmieniać te negatywne wzorce poprzez edukację, dialog i działania społeczne.

Przez przyjmowanie krytycznego podejścia do kultury, ci aktywiści czują się bardziej reprezentatywni dla całej ludzkości, ponieważ starają się budować społeczeństwo oparte na wartościach humanistycznych i poszanowaniu praw człowieka, które są uniwersalne i niezależne od kulturowych różnic.

W ten sposób, akceptując dobre elementy kultury i odrzucając negatywne, ci aktywiści stają się reprezentatywni dla idei równości, sprawiedliwości i szacunku dla całej ludzkości. Ich działania mają na celu budowanie bardziej otwartego, zrozumiałego i wspierającego społeczeństwa, które akceptuje różnice i dąży do harmonii i współpracy między ludźmi różnych kultur i tradycji.


Podsumowanie atrybutów dojrzałości według Maslowa:

 

 Atrybuty dojrzałej osobowości według Abraham Maslowa mogą stanowić inspirujący wzorzec dla dążenia do pełnego rozwoju osobistego i samorealizacji. Maslow podkreślał znaczenie dojrzałości psychicznej, która umożliwia osiągnięcie najwyższych poziomów rozwoju i zaspokojenia potrzeb człowieka.

Poprzez rozwijanie tych atrybutów, ludzie mogą stopniowo przekraczać różne etapy rozwoju osobistego i dążyć do osiągnięcia swojego pełnego potencjału. Zrozumienie i praktyka wartości związanych z dojrzałą osobowością może prowadzić do głębszego zrozumienia siebie, bardziej autentycznego życia oraz większej harmonii ze światem zewnętrznym.


Wesprzyj Mnie:

 

Dałem do myślenia?

Jeśli tak, to możesz mnie wesprzeć “małą czarną”, bo lubię brunetki :):) klikając w poniższy link:

Postaw Mi Kawę

Wszystko idzie na rozwój tego bloga – serwer, domena, autoresponder oraz na moją motywację do pisania. Muszę przecież mieć dużo energii, żeby pisać obszerne blogi takie jak ten, a to oznacza, że mała czarna jest wskazana :):) A tak serio, to będzie mi bardzo miło, że ktoś mnie docenił zgodnie z prawem wzajemności :):)


Oceń Wpis:

 

Jeśli dałem do myślenia, to daj pięć gwiazdek, zostaw jakiś komentarz, a także podziel się nim z kilkoma Twoimi najbliższymi osobami. Jeśli coś Ci się nie podobało, to również daj konstruktywną krytykę. Chętnie podyskutuję i ewentualnie dowiem się czegoś nowego. Napisz jakie masz zdanie na ten temat w komentarzu.


5/5 - (1 vote)
Pokaż więcej

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button